φιννοουγγρικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «φιννοουγγρικές γλώσσες»

γλωσσ. κλάδος τής οικογένειας τών ουραλικών γλωσσών στον οποίο ανήκουν κυρίως η Ουγγρική και η Φινλανδική.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου πρβλ. αγγλ. finno-ugric (languages)].